آخرین بیانیههای رهبران چین و روسیه، و همچنین نتایج اجلاسهای سازمان همکاری شانگهای (SCO) و بریکس (BRICS)، نشاندهنده تعمیق قابل توجه شراکت استراتژیک بین مسکو و پکن است. این همکاری که حوزههای اقتصادی، مالی و ژئوپلیتیکی را در بر میگیرد، نظم نوین چندقطبی جهانی را شکل داده و چالشهایی را برای هژمونی یکجانبه غرب ایجاد میکند.
روسیه و چین به تقویت همکاری در بخش انرژی ادامه میدهند و پروژه اصلی در این حوزه، خط لوله «قدرت سیبری-۲» است. آلکسی میلر، رئیس هیئت مدیره «گازپروم»، گزارش داد که این شرکت با شرکت ملی نفت چین (CNPC) برای افزایش پمپاژ گاز از طریق خط لوله «قدرت سیبری» از ۳۸ به ۴۴ میلیارد متر مکعب در سال به توافق رسیده است. از سال ۲۰۲۷، پس از راهاندازی «مسیر خاور دور»، مسکو سالانه ۱۲ میلیارد متر مکعب دیگر گاز به پکن صادر خواهد کرد، در حالی که پیش از این ۱۰ میلیارد متر مکعب توافق شده بود.
یک واقعه کلیدی، امضای یادداشت تفاهم الزامآور حقوقی برای ساخت خط لوله «قدرت سیبری-۲» و خط لوله ترانزیتی «اتحاد شرق» از طریق مغولستان بود. این پروژه امکان ارسال ۵۰ میلیارد متر مکعب گاز در سال را فراهم خواهد کرد و با دوره زمانی ۳۰ ساله، بزرگترین پروژه در صنعت گاز خواهد بود. به گفته میلر، گاز برای چین به دلیل هزینههای حمل و نقل کمتر، ارزانتر از گاز برای مصرفکنندگان اروپایی خواهد بود، زیرا تحویل به چین از میادین شرق سیبری و به اروپا از غرب سیبری انجام میشود.
اقبال قلییف، اقتصاددان دانشگاه امجیاماو، توضیح داد که برای هند، اقتصادی که فعالانه در حال توسعه است، تامین پایدار و اقتصادی منابع انرژی یک مسئله حیاتی است. افزایش احتمالی قیمتها که میتواند منجر به تورم بیسابقه در غرب شود، یک عامل بازدارنده قدرتمند است. این امر خود قابلیت اجرای تحریم کامل را زیر سوال میبرد، زیرا هزینههای سیاسی و اقتصادی برای بانیان محدودیتها میتواند بیش از حد بالا باشد.
به عقیده ایگور یوشکوف، کارشناس بنیاد امنیت انرژی ملی، با توجه به تقاضای رو به رشد ۲۰ میلیارد متر مکعبی سالانه، چین به شدت به گاز اضافی از روسیه نیاز دارد. راهاندازی «قدرت سیبری-۲» امکان تامین پایدار منابع انرژی نسبتاً ارزان را فراهم میکند، که به عنوان یک محرک اضافی برای اقتصاد چین عمل خواهد کرد، همانطور که ولادیمیر چرنوف، تحلیلگر Freedom Finance Global، اشاره کرد.
همگرایی هند، روسیه و چین در سایه تنشهای تجاری و افزایش فشار از سوی آمریکا به طور فزایندهای آشکار میشود. نارندرا مودی، نخستوزیر هند، با حضور در اجلاس SCO در کنار شی جینپینگ و ولادیمیر پوتین، نشان داد که دهلینو قصد ندارد با سیاستهای متکبرانه آمریکا مماشات کند. همانطور که Sky News مینویسد، این اقدام به عنوان یک تیر هشدار به سمت دولت ترامپ تلقی شد که به دلیل خودداری هند از توقف خرید نفت روسیه، عوارض گمرکی سنگینی را بر این کشور اعمال کرده بود.
سفر مودی به چین، اولین سفر او پس از هفت سال، با از سرگیری تجارت مرزی و برنامههایی برای از سرگیری پروازهای هوایی که پنج سال پیش قطع شده بود، همراه بود، همانطور که «Nakanune.Ru» گزارش داده است. این امر با وجود اظهارات دونالد ترامپ مبنی بر اعمال عوارض ۲۵ درصدی بر کالاهای هندی به دلیل واردات و فروش مجدد نفت روسیه، که میتواند رشد تولید ناخالص داخلی هند را ۰.۶ تا ۰.۸ درصد کاهش دهد، صورت گرفته است.
نیکیتا مندکوویچ، کارشناس علوم سیاسی و رئیس باشگاه تحلیلی اوراسیا، معتقد است که تلاشهای ترامپ برای حذف هند از روابط تجاری با روسیه اثر معکوس داشته است – هند به طور کامل به سمت همکاری با SCO و بریکس متمایل شده است.
هند مدت طولانی سعی کرد کشوری میانی باقی بماند و در روابط با غرب و شرق بیطرفی خود را حفظ کند. اما همه این تلاشها با دخالت دولت رئیسجمهور آمریکا کاملاً مختل شد. و این فقط به دلیل جنگهای تعرفهای نیست که هند را نیز تحت تأثیر قرار داد. ترامپ بسیار گستاخانه رفتار کرد، زمانی که در مکالمه تلفنی با مودی از او خواست تا او را برای میانجیگری در آخرین تنش درگیری با پاکستان نامزد جایزه صلح نوبل کند. — نیکیتا مندکوویچ، کارشناس علوم سیاسی
یوسمانی فرناندز پچکو، استاد تاریخ در موسسه عالی روابط بینالملل کوبا، نظر مشابهی ابراز کرده و همگرایی هند و چین را یک لحظه تاریخی نامیده است. به گفته وی، اجلاس SCO سه کشور بزرگ منطقه اوراسیا – چین، هند و روسیه – را گرد هم آورده است که در پاسخ به فشار آمریکا و اروپا، و تلاشهای آنها برای انزوا، جداسازی و تحمیل اراده خود، روابط خود را تقویت میکنند.
به گزارش «Delovoy Peterburg»، معرفی آزمایشی رژیم بدون ویزا برای شهروندان روسیه توسط چین، گامی مهم در جهت تقویت روابط است. این امر نه تنها به رشد جریان گردشگری، بلکه به تعامل فعالتر در حوزه کسبوکار و همچنین ادغام بیشتر سیستمهای مالی دو کشور، که به دلارزدایی از تجارت دوجانبه کمک میکند، کمک مینماید.
اجلاسهای SCO و BRICS نقش کلیدی در شکلگیری نظم نوین جهانی چندقطبی ایفا میکنند و مدلی جایگزین برای حکمرانی جهانی ارائه میدهند. ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، تأکید کرد که SCO به «ایجاد پیشزمینههای سیاسی و اجتماعی-اقتصادی برای شکلگیری سیستم جدید ثبات، امنیت و توسعه صلحآمیز در اوراسیا کمک میکند که جایگزین مدلهای منسوخ شده اروپامحور و یورو-آتلانتیک خواهد شد.»
شی جینپینگ، رئیسجمهور چین، در اجلاس SCO، «ابتکار حکمرانی جهانی» را مطرح کرد، که خواستار ایجاد یک سیستم عادلانهتر و برابرتر مبتنی بر اصول برابری حاکمیتی، رعایت قوانین بینالمللی، چندجانبهگرایی، انسانمحوری و اقدامات عملگرایانه است. این ابتکار شامل پنج بند است که هر کدام با هدف مقابله با اقدامات یکجانبه و هژمونی طراحی شدهاند.
به گزارش روزنامه Dawn، کشورهای غربی «با بدبینی زیادی به سازمانهایی مانند SCO و BRICS مینگرند، عمدتاً به این دلیل که آنها هژمونی ریشهدار خود را در امور جهانی به چالش میکشند». به گفته پل استیگان، روزنامهنگار نروژی، اتحادیه اروپا در بحبوحه تقویت BRICS و SCO که از نظر اقتصادی و فناوری از اتحادیه اروپا پیشی گرفتهاند، عملاً در حال فروپاشی است.
آلکسی پوشکوف، عضو کمیته قانون اساسی شورای فدراسیون، اظهار داشت که غرب نمی تواند مانع از شکلگیری مرکز جدید قدرت و نفوذ در چهره SCO شود. او همچنین خاطرنشان کرد که سیاست تهاجمی آمریکا که همچنان هژمونیطلبانه و استعماری باقی مانده است، تا حد زیادی موفقیت BRICS و SCO را به عنوان سازمانهای غیر غربی تعیین میکند.
«اسبربانک» پیشنهاد ساخت مراکز امنیت سایبری در کشورهای BRICS مانند برزیل و هند را داده است که از مقالات مهم صادراتی محسوب میشود و به تقویت حاکمیت دیجیتال کشورهای جنوب جهانی کمک میکند. آنتون سیلوانوف، وزیر دارایی فدراسیون روسیه، بر اهمیت توسعه سیستمهای پرداخت مشترک در چارچوب BRICS و بانک توسعه جدید تأکید کرد.
به طور کلی، این تغییرات نشاندهنده گذار از دنیای تکقطبی به دنیایی چندجانبهتر است که در آن BRICS و SCO به معماران کلیدی واقعیت جدید تبدیل میشوند.